yok gibi mi algılandı
bilemedim...
pembe panjurlar yerini
pembe püsküllere bıraktı sadece
duygulardaki düşünce arttı belki de
sağlam adımlar atmaya çabalarken
sağlam nedir ki diye
sorgulayamadık bile
hala kocaman hayallerim var
tıpkı küçük çocuğun evcilik oyunu gibi..
halatın bir ucunu bağladığım bugün
düğümü iyice sıkıştırdığım
çocukluk hayallerimle iç içe
o yüzden içimdeki çocuk
hala benimle
her seferinde
muzırca gülümsüyor bana
artık benim sıram dercesine
köşe başı sevdası hayalleriyle...
dip not: kuzum bu senin içindi:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder